آثار گواهی عدم امکان سازش

آثار گواهی عدم امکان سازش

زن و شوهر می توانند در موارد مشخص از دادگاه تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق نمایند.

  1. در موارد زیر زن یا شوهر میتوانند از دادگاه تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش نماید و دادگاه در صورت تحراز آن موارد گواهی عدم امکان سازش صادر خواهد کرد:
  2. توافق زوجین
  3. استنکاف شوهر از دادن نفقه زن و عدم امکان الزام او به تادیه نفقه  همچنین در موردی که شوهر سایر حقوق واجبه ی زن را وفا نکند و اجبار او به ایفائ هم ممکن نباشد.
  4. عدم تمکین زن از شوهر
  5. سوء رفتار یا سوء معاشرت هر یک از زوجین به حدی که ادامه زندگی را برای طرف دیگر غیر قابل تحمل نماید.
  6. ابتلا هر یک از زوجین به امراض صعب العلاج به نحوی که دوام زناشویی برای طرف دیگر غیر قابل تحمل است.
  7. جنون هر یک از زوجین در مواردی که فسخ نکاح امکان پذیر نباشد.
  8.  عدم رعایت دستور دادگاه در مورد منع اشتغال به کار یا حرفه ای که منافی با مصالح خانوادگی یا جیثیات زن یا شوهر باشد.
  9. محکومیت زن یا شوهر به حکم قطعی به مجازات پنج سال حبس  یا بیشتر یا به جزای نقدی که بر اثر عجز از پرداخت منجر به پنج سال بازداشت شود یا به حبس و جزای نقدی که مجموعا منتهی به پنج سال یا بیشتر حبس و بازداشت شود و حکم مجازات در حال اجرا باشد.
  10.  ابتلا به هر گونه اعتیاد مضری که تشخیص دادگاه به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و ادامه زندگی زناشویی را غیر ممکن سازد
  11. هر گاه زوج همسر دیگری اختیار کند یا به تشخیص دادگاه نسبت به همسران خود اجرای عدالت ننماید
  12. محکومیت قطعی هر یک از زوجین در اثر ارتکاب جرمی که مغایر با حیثیت و شئون خانوادگی طرف دیگر باشد.
  13. در صورت عقیم بودن یکی از  زوجین به تقاضای طرف دیگر همچنین در صورتی که زوجین از جهت عوارض و خصوصیات جسمی نتولند از یکدیگر صاحب اولاد شوند.
  14. در صورت غایب مفقودالاثر با رعایت مقررات صاحب اولاد شوند.

دادگاه در صورت احراز آن موارد گواهی عدم امکان سازش صادر خواهد کرد.

طبق بند 1 ماده 19 قانون حمایت خانواده مصوب 15 بهمن 1353 تصمیم دادگاه در صدور گواهی مزبور قطعی است.

همچنین برابر تبصره ذیل ماده 1 آیین نامه اجرای احکام و تصمیمات دادگاه خانواده تسلیم گواهی عدم امکان سازش به دفتر طلاق در حکم در خواست اجرای دادگاه بوده و نیاز به در خواست ذی نفع نمی باشد .گواهی مزبور چنانچه ظرف 3 ماه از تاریخ ابلاغ به دفتر ثبت طلاق تسلیم نشود از اعتبار ساقط خواهد بود .با وجود این در صورتی که دادگاه حکم طلاق صادر کرده باشد و قطعی نیز شده باشد به دستور دادگاه در دفاتر طلاق ثبت خواهد شد و عدول یا عدم عدول زوجین از توافق تاثیری در قضیه ندارد لیکن اگر دادگاه گواهی عدم امکان سازش ولو با توافق طرفین صادر کرده باشد چون گواهی مذکور حکم طلاق نیست و اجازه طلاق است در این صورت شقوق مختلفی قابل تصور است:

  • الف)اگر گواهی عدم امکان سازش به در خواست زوج صادر شده باشد چون این گواهی اجازه طلاق است نمیتوان زوج را مجبور به طلاق کرد بلکه او مجاز و مختار است که از آن اجازه استفاده کند یا بر عکس به زندگی ادامه داده از طلاق صرف نظر کند.
  • ب)اگر گواهی عدم امکان سازش به در خواست زوجه و به علت شرط وکالت مندرج در سند ازدواج باشد زوجه می تواند با استفاده از آن وکالت خود را مطلقه نماید و نیازی به حضور زوج یا نماینده دادگاه نیست.
  • ج) اگر درخواست طلاق از طرف زوجه به عمل آمده باشد و بنابر توافق زوجین نه به علت تحقق شرط وکالت در دادگاه گواهی عدم امکان سازش صادر شده باشد مشمول مورد الف خواهد بود و اگر شوهر از توافق عدول کند و نخواهد زوجه اش را طلاق دهد نمیتوان او را اجبار به طلاق کرد و مجوزی هم برای انجام طلاق به وسیله دادگاه یا نماینده آن نیست.
  • د)اگر دادگاه به درخواست زوجه و به علت سوء رفتار زوج و وجود عسر و حرج بر اساس ماده 1130 قانون مدنی و یا به علت عجز شوهر از دادن نفقه و یا استنکاف وی از پرداخت نفقه و عدم امکان اجرای حکم محکمه بر الزام او به انفاق بر اساس ماده 1129 قانون مدنی حکم به اجبار زوج به طلاق صادر کرده باشد در صورت میسر نشدن اجبار به اذن حاکم طلاق داده می شود و نماینده دادگاه دفتر طلاق و اوراق مربوط را امضاء خواهد کرد.

تطبیق هر کدام از موارد با موضوع پرونده با دادگاه است.

ضمن آنکه حکم بر اجبار زوج به طلاق همسرش به علت عسر و حرج که به استناد ماده 1130 قانون فوق صادر می شود از شمول قانون تعیین مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش خارج است.

منبع : کتاب حقوق خانواده ( محمدرضا زمانی در مزاری(فرهنگ))
در صورت نیاز به مشاوره حقوقی با وکلای متخصص می توانید با مشاوره حقوقی پاد تماس حاصل فرمایید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *