حقوق تجارت الکترونیکی ایران چیست؟

حقوق تجارت الکترونیکی ایران

از طریق  موارد متعددی تجلی می یابد و می تواند مواردی مانند تلفن ، فکس ، ایمیل ، وب و فروشگاه های برنامه تلفن همراه را در بر بگیرد. توجه به این نکته حائز اهمیت است که این موضوع سابقه ای طولانی تر از آنچه مردم تمایل دارند به آن فکر کنند وجود دارد. حقوق تجارت الکترونیک مدتها قبل از آنکه اینترنت  باشد وجود داشته است ، اما با عصر اینترنت است که این کار تجارت الکترونیکی  نام گرفت. خود تجارت ، برای اینکه آن را “تجارت الکترونیکی” بدانیم ، باید از طریق یک رسانه ارتباطات الکترونیکی عبور کند. برای مدت زمان طولانی ترجیح داده می شد “تبادل اطلاعات الکترونیکی” یا “EDI” ، اما  بیشتر در معاملات تجاری در یک کسب و کار و استفاده از یک سیستم بسته متمرکز بود و اینترنت یک سیستم بسته نیست.

حقوق تجارت الکترونیک چه کالایی را در بر میگیرد؟

کالاها و خدمات متنوعی وجود دارد که از طریق دانستن حقوق تجارت الکترونیکی به فروش رسانده می شوند. این کالا ها ممکن است از نظر جسمی تحویل داده شوند ، به عنوان مثال وقتی شخصی کتاب را از طریق آمازون سفارش می دهد یا ممکن است کالاهای غیرمجاز دیجیتالی مانند موسیقی ، نرم افزار ، انتشارات pdf و .epub ، اخبار ، داده های مالی ، مستهجن را شامل شود یا خدماتی مانند اشتراک موسیقی گوش دادن باشد. سیستم عامل هایی مانند Spotify ، بانکداری اینترنتی ، قمار و MMORPGs. فقط چند مورد را نام ببریم در موارد خاص خدمات آنلاین ، قرارداد نه تنها منعقد می شود ، بلکه بصورت آنلاین و بصورت الکترونیکی نیز انجام می شود.

برای درک طرز فکر قانون گذاران در حوزه  حقوق تجارت الکترونیک مهم است که تصدیق کنیم  اکثریت قریب به اتفاق این معاملات ، به اصطلاح ، تجارت به مصرف کننده و مصرف کننده به مصرف کننده و از نظر ارزش نسبتاً کم است ، اما از نظر حجم زیاد است. بنابراین ، بسیاری از مقررات حقوق  تجارت الکترونیک بر حمایت از مصرف کنندگان متمرکز شده اند ، که همچنین تمایل به داشتن قدرت چانه زنی بسیار پایین تر از طرفهایی که در قراردادهای B2B وارد می شوند ، شده اند.

حقوق تجارت الکترونیک چیست؟

“تجارت الکترونیکی” به عنوان یک اصطلاح ، تعریف یکسانی ندارد. از نظر قانون قرارداد ، شخصاً لازم نیست این تعریف را داشته باشد. اگر فرض کنیم که معاملات الکترونیکی مانند سایر قراردادهای عادی رفتار می شود. با این وجود ، این مانع از تلاش نویسندگان و اشخاص برای یافتن تعریفی مناسب برای همه نشده است. کریس رید ، حقوق تجارت الکترونیک را به این شرح تعریف کرد:

“ارتباطات تجاری ( اعم از افراد خصوصی یا اشخاص تجاری ) که در شبکه الکترونیکی یا از طریق آن انجام می شوند ، تشکیل شده است را حقوق تجارت الکترونیک گویند. این ارتباطات می تواند هر بخشی از روند تجاری را شامل شود ، از بازاریابی اولیه گرفته تا درخواست سفارش  و  تحویل محصولات اطلاعاتی و پردازش معاملاتی همه را می تواند در بر بگیرد.

رید خاطرنشان کرد: فرقی نمی کند ارتباط از طریق یک سیستم بسته یا باز باشد.

تعریفی که سعی در استفاده از همه امکانات دارد ، تعریفی است که تقریباً 20 سال پیش توسط گزارش ساکر OECD در مورد حقوق تجارت الکترونیک ارائه شده است.

حقوق تجارت الکترونیک به کلیه اشکال معاملات تجاری  سازمان ها و اشخاصی است که مبتنی بر پردازش و انتقال داده های دیجیتالی شده ، از جمله متن ، صدا و تصاویر بصری هستند. همچنین به تأثیراتی که ممکن است مبادله الکترونیکی اطلاعات تجاری روی مؤسسات و فرآیندهای پشتیبانی و نظارت بر فعالیتهای تجاری داشته باشد ، اشاره دارد. اینها شامل مدیریت سازمانی ، مذاکرات تجاری و چارچوبهای قراردادی ، قانونی و نظارتی ، ترتیبات تسویه حساب مالیاتی و مالیات در بسیاری موارد دیگر است. “

این مفهوم وجود دارد که در حقوق تجارت الکترونیک “بی طرفی فناوری” نامیده می شود . وی اظهار می دارد كه حقوق و تعهدات قانونی باید ناشی از  قرارداد باشد و نه از فناوری مورد استفاده. فرقی نمی کند که فناوری مورد استفاده کاغذ ، فکس ، صدا ، ارتباط از راه دور یا سایر اشکال ارتباطات الکترونیکی یا فیزیکی باشد. به نظر می رسد اتحادیه اروپا در زمان نظارتی خود بسیار محدودتر از بیطرفی بودن فناوری است. تمامی. این تعریف ها و تحقیق ها در ابتدای شکل گرفتن حقوق تجارت الکترونیک ابتدایی تا به شکل امروزی آن است.