مهر در نکاح دائم و منقطع
در نکاح دائم می توان مهر تعیین نکرد یا پس از وقوع عقدبر میزان آن توافق نمود و عدم تعیین مهر موجب بطلان آن نخواهد بود (ماده 1087 ق.م) ولی در نکاح موقت تعیین مهر به مانند مدت شرط است و عدم ذکر مهر در آن موجب بطلان عقد خواهد بود (ماده1095ق.م).
با وجود این در این نکاحت فوت زن در اثناء مدت طبق ماده 1096 همان قانون موجب سقوط مهر نمی شود و نزدیکی یا عدم نزدیکی شوهر با او نیز بر خلاف عقد نکاح دائم در آن تاثیری ندارد و در هر دو حالت مستحق دریافت مهر خویش است.
علاوه بر این هر گاه شوهر در عقد اخیر (نکاح موقت) تمام مدت را قبل از نزدیکی به زن ببخشد برابر ماده 1097 قانون فوق باید نصف مهر را به نامبرده بدهد معهذا در صورت بطلان عقد نکاح چه در عقد دائم و چه در عقد موقت (منقطع)و عدم انجام نزدیکی فی ما بین زوجین ،زن حق ندارد و اگر مهر را گرفته، شوهر می تواند آن را مسترد کند.
زوجه در نکاح منقطع همانند نکاح دائم به محض وقوع عقد ،مالک تمامی مهر می گردد و تنها جهت و عوامل ویژه ای ست که موجب برگشت نیم و یا بخشی از مهریه به زوج است .
جهت مشاوره حقوقی با ماتماس بگیرید.02126116691
از قبیل هبه ی تمامی مدت قبل از نزدیکی یا عدم تمکین زوجه پس ازنزدیکی بدون عذر موجه در غیر این صورت مجوزی جهت بازگشت بخشی از مهریه بر زوج وجود ندارد .
از این رو طبق ماده 1096 قانون مدنی در صورت سپری شدن مدت معین شده در نکاح منقطع و عدم نزدیکی شوهر با زن بدون بروز(ظهور) هر گونه مانعی از ناحیه زوجه زوج ملزم به تأدیه و پرداخت تمام مهر به وی است و استفاده نکردن زوج از حق تمتع خود نسبت به زوجه موجب سقوط حق زوجه نمی شود.
ضمن آنکه هر گاه زن بعد از نزدیکی و قبل از پایان مدت ناشزه شود، از مقدار مهر به نسبت مدت کسر می گردد.
بدون دیدگاه