p2 2

نامزدی :

نامزدی وعده ازدواج است که تعهد اخلاقی ایجاد می کند و مدتی ندارد نامزدی و مادامی که یکی از زوجین آن را برهم نزند باقی خواهد ماند .بنابراین نامزدی دورانی است برای آشنایی هر چه بیشتر دختر و پسر که در صدد ازدواج یا آغاز زندگی جدید و مستقل قرار دارند.

بر هم زدن نامزدی :

هیچ یک از نامزدها به صراحت ماده 1037 قانون مدنی الزامی به انجام وصلت زنا شویی نداشته و می توانند آن را بر هم بزنند، زیرا وعده ازدواج تعهد به آن نمی باشد و امکان بر هم زدن نامزدی منافاتی با مسولیت ناشی از سواستفاده از این حق ندارد .

قابل استرداد بودن هدایای دوران نامزدی :

در صورت بهم خوردن وصلت مورد نظر ، طرفین می توانند هدایایی را که به یکدیگر یا ابوین داده اند ، مطالبه نمایند .اگر عین هدایا موجود نباشد ، مستحق قیمت هدایایی خواهد بود که عادتا نگاه داشته می شود ، مگر اینکه آن هدایا بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده باشد . این هدایا به هدایای دوران نامزدی بوده و هدایای پیش از آن تابع قواعد مربوط به هبه اموال است .

با وجود این  هدایای مصرف شدنی ( گل یا شیرینی ) به طور قطع بخشیده می شود و تلف آن ضمانتی را به بار نمی آورد .هدایای نخست ( هدایایی که عادتا نگاه داشته می شود مانند طلاجات ، لباس )مقید بخشیده می شوند و همراه با شرط ضمنی انحلال هبه در صورت برهم خوردن وصلت است ( مانند حلقه نامزدی )به نحوی که تلف همراه با تقصیر اینگونه هدایا ضمانآور است ، همچنین نامه های مبادله شده در ایام نامزدی بین طرفین ، گرچه در صورت بقا قابل  استرداد است ،لکن از بابت تلف آنها نمی تواند مطالبه خسارت کرد .

خسارات ناشی از برهم زدن نامزدی :

طرف زیان دیده به ویژه دختر یا خانواده وی که عمدتا به لحاظ روحی و عاطفی آسیب فروانی از به هم خوردن وصلت می بینند ، می تواند ضمن تقدیم دادخواست به مرجع قضایی مربوطه ، درمقام مطالبه خسارات وارده ( مادی و معنوی )ناشی از برهم خوردن نامزدی به خاطر فریب بوده و طرف مقابل ، به هر تقدیر از طرف او مغرور و دچار خسارت و ضرر و زیان شده است و می تواند به استناد ( قاعده غرور و تسبیب ) و به موجب مستندات مزبور ، شرعا و قانونا در مقام استیفای حق خویش به ترتیب مزبور برآید .

انحلال نامزدی در اثر فوت یکی از نامزدها :

گرچه در صورت به هم خوردن وصلت ، هدایای اعطایی به طرف مقابل یا ابوین وی بنا به تجویز ماده 1037 قانون مدنی قابل مطالبه است و در صورت عدم وجودعین هدایا مستحق قیمت هدایایی که عادتا قابل نگهداری می باشند ، است .معهذا طبق ماده 1038قانون فوق رجوع به قیمت در موردی که وصلت مزبور در اثر فوت یکی از نامزدها به هم بخورد ، مجری نخواهد بود . بدبن ترتیب در صورت تلف هدیه مزبور در اثر تقصیر هدیه گیرنده ، قیمت آن با فوت یکی از دو نامزد قابل مطالبه نیست خواه متوفی دهنده هدیه باشد یا گیرنده آن .

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *